وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
اما الله جل جلاله مقدّر نمود، وسط این دریای اختلاف و از هم‌گسیختگی افرادی را برانگیزد تا اراده‌ی پیشین الهی مبتنی بر حفظ دینِ برحقش را، محقق سازند و بعد از رسول الله صلی الله علیه وسلم به بهترین نحو آن را بر پا دارند. و واقعاً آنان ﴿رِجَالٞ صَدَقُواْ مَا عَٰهَدُواْ ٱللَّهَ عَلَیۡهِ﴾ [الأحزاب: ۲۳].
یعنی: «مردانی که به آن‌چه با الله بر آن پیمان بستند، صادقانه وفا کردند»، صحابه‌ی رسول صلی الله علیه وسلم بودند که به بهترین روش این جریان را مدیریت کرده و امانتی که الله جل جلاله بر دوش آنان نهاده بود را ادا کردند و به نسل بعد از خویش یعنی تابعین، بدون کم و کاست انتقال دادند. تابعین، بعد از آنان بهترین جانشین برای بهترین سَلَف بودند. آنان نقشِ صحابه رضی الله عنهم را در این امانت برای رساندن به آیندگان به نحو احسن ایفا کردند. ائمه‌ای که در این مسیر بر نقش گام صحابه قدم نهادند و به روش ایشان اقتدا نموده و در این راستا به مخالفت و کارشکنیِ مخالفین که پرچم‌دار خواهشات و بدعت و گمراهی بودند، توجهی نکردند. به سنّت و روش و آثار رسول الله صلی الله علیه وسلم تمسک جسته و خویش را بر آن ملزم نمودند و به آیندگان تعلیمش دادند.
این‌گونه اهل سنت و جماعت در هر قرن، پرچم سنت و آثار نبوت را از گذشتگانِ برحقّ تحویل گرفته و با توجه به مسئولیت خطیر خویش، بر اساس روش پیشینیان و اقتدای به آنها، به فرزندان نسل آینده رساندند؛ تا این که این پرچم در هر عصر و نسلی نمودار و متمایز گشت. افرادِ این گروهِ پیروز، پرچم را پاک و پاکیزه به اهتزاز درآورند و تا برپایی قیامت که الله جل جلاله زمین و ساکنینش را به ارث می‌برد، برای آیندگان حفظش نمودند. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرموده‌اند: « لاَ یَزَالُ طَائِفَهٌ مِنْ أُمَّتِی ظَاهِرِینَ حَتَّى یَأْتِیَهُمْ أَمْرُ اللَّهِ وَهُمْ ظَاهِرُونَ »: «پیوسته گروهی از امت من چیره و برترند تا که دستور الله جل جلاله (در برپایی قیامت) صادر شود و آنان هم‌چنان پیروز و غالب‌اند»[۱].
با گذشت زمان و پیدایش نسل‌های آینده، اصول و قواعد این گروهِ نجات یافته اسقرار و محکم گردید و برنامه و رویکردش مشخص شد؛ منابع و مراجع فکری علمی‌اش از دیگران تفکیک گردید و عقایدش تدوین گشته و به رشته‌ی تحریر درآمد و از عقاید و اصول دیگر فرقه‌ها متمایز گشت. این گروه در میان گروه‌های دیگر به مثابه دین اسلام در بین سایر ادیان گردید[۲]. پیروان این گروه چه در عقیده و فقه و چه در اخلاق، سلوک و روش از دیگران متمایز شدند، بهترین گواه و شاهد برای این دین گشتند و الله جل جلاله به وسیله‌ی آنان بر امت اقامه‌ی حجت نمود. و هنوز که هنوز است ائمه‌ی هدایت از این گروه هستند و همانند خورشید، راه را برای آنان که الله جل جلاله به ایشان ارده‌ی خیر و هدایت نموده روشن می‌کنند تا دنباله‌رَوی آثار رسول الله صلی الله علیه وسلم باشند و به روش و سنت وی اقتدا کنند.
[۱]– بخاری.
[۲]– ابن تیمیه رحمه الله در الفتاوی ج۴ ص ۱۴۰ گفته است: «واضح و روشن است که اهل حدیث و سنت از دیگران به رسول الله صلی الله علیه وسلم خاص‌تراند و پیروانش هم از سوی الله جل جلاله مورد لطف قرار گرفته و با علم و بردباری و شکیبایی و مزدِ چند برابر، خاص گشته‌اند. و این ویژگی برای کسی دیگر نیست». چنان‌که برخی از سلف گفته اند: اهل سنت در میان مسلمانان، همانند مسلمانان نسبت به دیگر امت‌ها هستند.