پروردگارا، از او بپرس چرا درب منزلش را به رویم بست و نیکی‌اش را از من دریغ داشت

«کَمْ مِنْ جَارٍ مُتَعَلِّقٌ بِحَارِهِ یوْمَ الْقِیامَهِ یقُولُ: یا رَبِّ، سَلْ هَذَا لِمَ أَغْلَقَ بَابَهُ دُونی فَمَنَعَ مَعرُوفَهُ».[۱]

«چه بسا همسایه‌ای که در قیامت به یقیه‌ی همسایه‌اش آویزان است و می‌گوید: پروردگارا، از او بپرس چرا درب منزلش را به رویم بست و نیکی‌اش را از من دریغ داشت».

[۱]– بخاری در ادب مفرد. آلبانی در صحیح الأدب المفرد (۸۱) می‌گوید حسن لغیره است.