پروانه ی دل

پروانه ی دل

﴿یَٰوَیۡلَتَىٰ لَیۡتَنِی لَمۡ أَتَّخِذۡ فُلَانًا خَلِیلٗا٢٨﴾ [الفرقان: ۲۸].

ترجمه: «اى واى، کاش فلانى را دوست [خود] نگرفته بودم»

پروانه ی دل‌تان را به سوی هر گلی نفرستید. دوستی با یک معتاد، مسلول و جذامی، سالم را هم مریض می‌کند. معاشرت با آدم‌هایی حریص، حسود، لاابالی و گناه‌کار هم آدم را به‌همین دردها مبتلا می‌کند. تا می‌توان با گل‌های معطر دوست شد. چرا همنشینی با زباله‌های متعفن؟ همان تنهایی بهتر است از اینکه با چنین کسانی دوست باشیم.

گفته های مرواریدی