عنْ أَبِی هُرَیْرَهَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ «مَنْ لَمْ یَدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالْعَمَلَ بِهِ فَلَیْسَ لِلَّهِ حَاجَهٌ فِی أَنْ یَدَعَ طَعَامَهُ وَ شَرَابُهُ».
صحیح بخاری/۱۹۰۳و مسنداحمد۹۸۳۸/۴۵۲/۲
ابوهریره می گوید،رسول الله فرمود: (هرکس سخنان باطل و عمل به آن را ترک نکند،الله نیازی به خود داری او از خوردن و آشامیدن ندارد).
افطاری کردن باچیزی مستحب
عنْ أَنَسِ بْنِ مالک یَقُولُ کان رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یُفْطِرُ عَلِیِّ رُطَبَاتٍ قَبْلَ أَنْ یُصَلِّیَ فَإِنْ لَمْ تکن رُطَبَاتٍ فَعَلَیَّ تَمَرَاتٍ فَإِنْ لَمْ تکن حَسَا حَسَوَاتٍ مِنْ مَاءٍ».
صحیح ابوداود/۲۰۴۰صحیح وضعیت سنن الترمذی/۶۹۶،الإرواء(۹۲۲)و بیهقی/۸۳۸۹
صحیح:متفق علیه:صحیح بخاری/۱۹۰۱و صحیح
انس بن مالک می گوید: (پیامبر پیش از نماز(مغرب)با چند خرمایی افطار می کرد،اگر خرمایی نبود،با نوشیدن چند جرعه آب افطار میکرد)