روش سلفی برپا دارنده ی قرآن و سنت بر مبنای فهم صحابه رضی الله عنهم، تابعین، تبع تابعین و کسانی که به نیکی از ایشان پیروی کرده اند، می باشند. سلفیها فهم و برداشت این افراد از قرآن و سنت را بر فهم و برداشتِ هر کس دیگر مقدم می دارند. خصوصاً در بحث عقاید و آنچه بر آن اجماع دارند.
پس صحابه رضی الله عنهم در مسایل عقیده بر یک باور و اعتقاد بودهاند. هیچ اختلافی از ایشان نقل نشده است. لذا از منظر اهل سنت و جماعت خروج از باور و اعتقاد صحابه رضی الله عنهم مورد قبول نیست. و اجماع صحابه رضی الله عنهم حجت است. سزاوارترین چیزی که به آن استناد می شود اجماع آنان در مسایل توحید و اصول دین است. از این رو سلفی ها علیه مخالفینِ خود به اعتقاد و باورِ صحابه رضی الله عنهم استناد میکنند[۱].
پیامبر صل الله علیه و سلم نسبت به آنچه باید امتش بعد از وی در هنگام اختلافات بر آن عقیده باشند را تذکر داده و یادآوری کرده است: ایشان می فرماید: « وَإنَّه مَن یَعِش مِنکُم فَسَیرَى اختِلافًا کَثیراً فَعلَیکُم بِسُنَّتی وسُنَّهِ الخُلَفَاءِ المَهدیِّینَ الرَّاشِدینَ تَمَسَّکُوا بِها و عَضُّوا عَلَیها بِالنَّواجِذِ وإیَّاکُم ومُحدَثاتِ الأُمُورِ»: (هر کدام از شما که زنده بماند، به زودی اختلافات زیادی خواهد دید، بر شماست که از سنت من و خلفای راشدین راه یافته پیروی کنید؛ بر آن پایبند باشید و آن را با دندانهایتان محکم بگیرد (کنایه از پایبندی محکم است) و بر شماست که از امور نوپیدا دوری کنید)[۲].
رسول الله صل الله علیه و سلم می فرماید: «مَن أَحدَثَ فی أَمرِنا هذا مَا لَیسَ فِیهِ فَهُوَ ردٌّ»: (هر کس در این امر(دین) ما نوآوریی کند که در آن نباشد، کارش مردود است)[۳].
و یکی از ویژگیهای گروه نجات یافته را اینگونه بیان میدارند: آنان بر همان اعتقادی هستند که من و اصحابم رضی الله عنهم بر آنیم.
[۱] . پس هر عقیده و عملی که صحابهش و اهل علم بعد از ایشان بر آن اجماع داشتهاند، برای هیچ کس شایسته نیست که با آن مخالفت نماید. هر کس که میخواهد باشد.
[۲] . ابوداود، ترمذی، ابن ماجه، ابن حبان در صحیحش. و شیخ آلبانی: آن را صحیح دانسته است.
[۳] . متفق علیه.