عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ ب: أَنَّهُ بَاتَ لَیْلَهً عِنْدَ مَیْمُونَهَ زَوْجِ النَّبِیِّ ج، وَهِیَ خَالَتُهُ، فَاضْطَجَعْتُ فِی عَرْضِ الْوِسَادَهِ، وَاضْطَجَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلموَأَهْلُهُ فِی طُولِهَا، فَنَامَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلمحَتَّى إِذَا انْتَصَفَ اللَّیْلُ أَوْ قَبْلَهُ بِقَلِیلٍ أَوْ بَعْدَهُ بِقَلِیلٍ، اسْتَیْقَظَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلمفَجَلَسَ یَمْسَحُ النَّوْمَ عَنْ وَجْهِهِ بِیَدِهِ، ثُمَّ قَرَأَ الْعَشْرَ الآیَاتِ الْخَوَاتِمَ مِنْ سُورَهِ آلِ عِمْرَانَ، ثُمَّ قَامَ إِلَى شَنٍّ مُعَلَّقَهٍ، فَتَوَضَّأَ مِنْهَا، فَأَحْسَنَ وُضُوءَهُ، ثُمَّ قَامَ یُصَلِّی، قَالَ: فَقُمْتُ فَصَنَعْتُ مِثْلَ مَا صَنَعَ، ثُمَّ ذَهَبْتُ فَقُمْتُ إِلَى جَنْبِهِ، فَوَضَعَ یَدَهُ الْیُمْنَى عَلَى رَأْسِی، وَأَخَذَ بِأُذُنِی الْیُمْنَى یَفْتِلُهَا، فَصَلَّى رَکْعَتَیْنِ، ثُمَّ رَکْعَتَیْنِ، ثُمَّ رَکْعَتَیْنِ، ثُمَّ رَکْعَتَیْنِ، ثُمَّ رَکْعَتَیْنِ، ثُمَّ رَکْعَتَیْنِ، ثُمَّ أَوْتَرَ، ثُمَّ اضْطَجَعَ، حَتَّى أَتَاهُ الْمُؤَذِّنُ، فَقَامَ فَصَلَّى رَکْعَتَیْنِ خَفِیفَتَیْنِ، ثُمَّ خَرَجَ فَصَلَّى الصُّبْحَ.[۱]
عبدالله بن عباس رضی الله عنهما میگوید: شبی، در خانه خالهام میمونه ل؛ همسر رسول الله صلی الله علیه وسلمخوابیدم. رسول الله صلی الله علیه وسلمو همسرش میمونه؛ در طول بالش و من در عرض آن، سر نهادیم. رسول الله صلی الله علیه وسلمخواب رفت ولی پس از گذشت نصف شب یا کمتر از آن بیدار شد و با کشیدن دستها بر چهرۀ خویش، خواب را از خود دور کرد و ده آیۀ اخیر سوره آل عمران را تلاوت نمود و بعد بسوی مشک آبی که آویزان بود، رفت و خوب و کامل، وضو گرفت و به نماز ایستاد. ابن عباس رضی الله عنهما میگوید: من نیز مانند رسول الله صلی الله علیه وسلموضو گرفته، کنار او به نماز ایستادم. رسول الله صلی الله علیه وسلمدست راستش را بر سر من گذاشت و گوش راست مرا اندکی فشرد. پس از آن رسول الله صلی الله علیه وسلمدوازده رکعت نماز دو رکعتی خواند. و در پایان، یک رکعت نماز وتر خواند و دراز کشید. و هنگامی که اذان صبح گفته شد، دو رکعت سنت فجر را به صورت مختصر خواند و برای ادای نماز صبح به مسجد رفت».
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۱۸۳ و مسلم حدیث شماره ۷۶۳ با لفظ بخاری