پانزدهمین پایه از پایه‌های ایمان: وجوب عظیم‌شمردن پیامبر صلی الله علیه وسلم و اجلال و بزرگ کردن وی صلی الله علیه وسلم

زیرا الله تعالى می­فرماید: ﴿…وَتُعَزِّرُوهُ وَتُوَقِّرُوهُ…﴾ [الفتح: ۹]. «… و او را یاری دهید و او را بزرگ دارید…». و همچنین می­فرماید: ﴿…فَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ بِهِۦ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ…﴾ [الإعراف: ۱۵۷]. «… پس کسانی‌که به او ایمان آورند و او را تعزیر کرده و حمایتش کنند …»، و «تعزیر» در اینجا بدون هیچ اختلافی «تعظیم» (عظیم شمردن) است. همچنین می­فرماید: ﴿…لَّا تَجۡعَلُواْ دُعَآءَ ٱلرَّسُولِ بَیۡنَکُمۡ کَدُعَآءِ بَعۡضِکُم بَعۡضٗا…﴾ [النور: ۶۳]. «فرا خواندن پیامبر را در میان خویش همچون فراخواندن همدیگر به شمار نیاورید…». یعنی نگوئید: ای محمد! ای ابوالقاسم! بلکه بگوئید: یا رسول الله! (ای فرستادۀ الله) و یا، یا نبی الله! (ای پیام­آور الله)؛ و همچنین می­فرماید: ﴿…لَا تُقَدِّمُواْ بَیۡنَ یَدَیِ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِ…﴾ [الحجرات: ۱]. «… در برابر الله و رسولش پیش­دستی نکنید…». همچنین می­فرماید: ﴿…لَا تَرۡفَعُوٓاْ أَصۡوَٰتَکُمۡ فَوۡقَ صَوۡتِ ٱلنَّبِیِّ…﴾ [الحجرات: ۲]. «… صدای خود را از صدای پیامبر بلندتر نکنید…».

امام بیهقی رحمه الله  گفته است: منزلت تعظیم بالاتر از منزلت دوست داشتن است، زیرا هر چیز دوست­داشتنی نزد انسان عظیم نیست مثل پدر که فرزندش را دوست می­دارد یا دوست داشتن برده توسط صاحب آن.