پاسخ به یک شبهه (۱)

 خانم مسلمان :
اسلام به تو چه داده است که اینگونه شیفته اش شده ای ؟

پاسخ:عزت و شرافت و کرامت به علاوه احترام و امتیاز های بیشمار دیگر…

حق فرزند را که از تو گرفته.

پاسخ:

این که اسلام حق حضانت و نگهداری از فرزند را بعد از طلاق به عهده ی پدر گذاشته بخاطر حکمت و دور اندیشی اسلام مبارک است،نه برای ظلم به زن و نادیده گرفتن احساسات او…
زن بعد از طلاق در منزل پدر یا برادر است یا خود در خانه ای تنها زندگی می کند
شواهد بی شمار و دلایل عقلی ثابت می کند که زن با این شرایط احساس خوبی از زندگی خود ندارد و خود را نوعی مزاحم تلقی می کند
حال اگر فرزند یا فرزندانی به همراه داشته باشد که این احساس نارضایتی و کوله بار بودن چندین برابر می شود.
اما پدر خود کار می کند و مرد و سرپرست خانه ی خود است
ممکن است فردی بگوید زن هایی وجود دارند که کار می کنند و هیچ نیاز مادّی ندارند چرا نباید فرزند را به آنها داد؟
پاسخ این است که یک زنِ تنها ،بهتر می تواند ازدواج مجدد انجام دهد
تا زنی که یک یا چند بچه به عهده و به همراه دارد…
و بچه به خانه ی شوهر جدید قابل انتقال نیست ،حتی اگر با خود همراه کردن فرزندان مقدور باشد باز هم مشکلات زیادی به بار خواهد آورد…
هم برای کودک ،هم برای مادر و هم برای شوهر و اطرافیانش…
باید این را دانست که اگر زن و شوهر طلاق هم بگیرند باز تا ابد ، پدر و مادر آن فرزند باقی خواهند ماند
و مادر تا دو سال موظف است به کودک خود شیر بدهد و بسیاری از استثنائات و قوانین دیگر که اسلام ستیزان آنها را نمی دانند و زود قضاوت می کنند.

حق شهادت دادن را از تو گرفته .

پاسخ:
این یک امر واضح و آشکار است که شهادت دادن یک تکلیف و مسئولیت است تا یک امتیاز و بزرگی!
در واقع مسئولیت مرد در زمینه ی شهادت دادن بیشتر از خانم هاست…
و زن تکلیف کمتری به دوش دارد،آیا این به ضرر خانم هاست یا به نفع آنها؟

مردان بیشتر در بطن جامعه هستند و انواع ناملایمات و مشکلات مردم را با چشم خود دیده اند
اما زنان بیشتر مسئولیت منزل را دارند و ممکن است مثل مردان تجربه ی شناخت مشکلات اجتماعی را برای قضاوت صحیح نداشته باشند(توجه بفرمایید نوشته ام تجربه،نگفته ام درک)
همچنین تفاوت های روحی و جسمی زن و مرد بر کسی پوشیده نیست
تفاوت به معنای برتری یکی بر دیگری نیست.
لذا روحیات مجزایی دارند و خانم ها احساساتی هستند
زود تحت تاثیر قرار می گیرند،زود تر از مردان می خندند و زودتر گریه می کنند (دکتر سید رضا پاک نژاد، اولین دانشگاه و آخرین پیامبران، ج ۱۹، ص ۲۹۵).
و طبق این توضیحات منطقی به نظر می رسد که شهادت دو زن برابر با یک مرد باشد.

بسیار ساده نگرانه است اگر این نکته را از قلم بیندازیم که در برخی از امور فقط شهادت زنان مورد تایید است مانند:
تولد بچه، بکارت، عیوب باطنی زنان، حیض و …
آیا می توان ادعا کرد که اصلا” اسلام مرد را به حساب نیاورده زیرا در این امورد نمی تواند شهادت بدهد؟

پس باید مرز بندی هایی بین امور زنان و مردان متناسب با فطرتشان انجام شود و اصلا” به معنای برتری یکی بر دیگری نیست.