همان طور که قبلا هم گفته بودم إن شاء الله قصد دارم به شبهات ملحدین و مخالفین قرآن و اسلام ستیزان پاسخ دهم اما قبل از طرح شبهات و پاسخ به آنها لازم دانستم نکته ای را پیرامون کلمه “شبهه” عرض کنم.
در ابتدا باید بدانیم که شبهه به چه معناست؟
امیرمومنان علی رضی الله عنه و علیه السلام در مورد کلمه “شبهه” می فرماید: «وَ إِنَّمَا سُمِّیَتِ اَلشُّبْهَهُ شُبْهَهً لِأَنَّهَا تُشْبِهُ اَلْحَقَّ»: (شبهه را به خاطر این شبهه نامیدند چون شباهت به حق دارد ). (نهج البلاغه/ خطبه ۳۸ و شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید/ ج۱ص، ۶۰۷)
توضیح: کسی که بر راه و روش باطل است طوری سخنان خود را تنظیم می کند که مردم آن سخن را حق می پندارند در حالی که حقیقت چیز دیگری است.
به همین جهت چون سخنان اهل باطل شبیه به سخنان حق است به آن «شبهه» می گویند و به سخنانی که مردم را به حق می رساند «دلیل» گفته می شود .
شبهه می تواند توسط افراد و تفکرات مختلفی مطرح شود اما گاهی شبهات پا را فراتر می گذارد تا جایی که برخی از ملحدین وجود خدا را زیر سوال می برند و آیات قرآن را با یکدیگر متناقض می دانند و ایرادهایی از قرآن می گیرند که إن شاء الله به بررسی هریک از این شبهات و پاسخ به آنها خواهیم پرداخت.
نویسنده: امید خزاعی