پاسخ به شبهاتی پیرامون آیات قرآن (۳)

شبهه سوم

طرح شبهه: در سوره (نور / ۵) گفته شده است: کسانی که به زنان تهمت ناپاکی می زنند بخشیده می شوند اما در همان سوره آیه ۲۳ می گوید: بخشیده نمی شوند!

پاسخ به این شبهه: در ابتدا باید بگویم: در واقع کسی که چنین شبهه ای را مطرح می کند می خواهد بگوید که العیاذبالله خداوند دچار تناقض گویی شده است در حالی که هرکس قرآن را با دقت مطالعه کرده باشد خواهد دانست که این سخن دروغ و باطل است. زیرا برای فهم دقیق آیات قرآن نیاز به این است که قبل و بعد آیه هم مورد توجه قرار داد و حتی در برخی موارد باید به تفاسیر و احادیث رجوع کرد تا معنا و مقصود آیه را متوجه شویم.

حال به بررسی این شبهه می پردازیم:

الله متعال در آیات سوره نور احکام شخصی که به زن پاکدامن و مومن تهمت زنا می زند را بیان کرده است اما متاسفانه دشمنان اسلام و قرآن بدون توجه به آیات دیگر، قرآن را متهم به تناقض گویی می کنند.

الله متعال در سوره نور آیه ۵ می فرماید: {إِلَّا الَّذِینَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَلِکَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ}: (مگر کسانی که توبه کنند چرا که خداوند آمرزگار و مهربان است) اما در آیه ۲۳ می فرماید: {إِنَّ الَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَهِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ}: (کسانی که زنان پاکدامن بی خبر با ایمان را به زنا متّهم می سازند در دنیا و آخرت از رحمت خدا دور و عذاب عظیمی دارند).

شاید از ظاهر آیات این چنین معلوم می شود که این دو آیه با یکدیگر تناقض دارند اما وقتی به آیه قبل مراجعه می کنیم مشخص می شود که در چه صورت شخص تهمت زننده بخشیده و در چه صورت بخشیده نمی شود.
حال بنده آیه ۴ و۵ سوره نور را در کنار یکدیگر قرار می دهم تا حقیقت روشن شود:
{وَالَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَأْتُوا بِأَرْبَعَهِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِینَ جَلْدَهً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَهً أَبَدًا وَأُولَئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (۴) إِلَّا الَّذِینَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَلِکَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (۵)}: (کسانی که به زنان پاکدامن نسبت زنا می دهند سپس چهار گواه (بر ادّعای خود نمی آورند به ایشان هشتاد تازیانه بزنید و هرگز گواهی دادن آنان را نپذیرید و چنین کسانی فاسق هستند (۴) مگر کسانی که (قبل از حدّ) توبه کنند (و پشیمانی خود را اظهار نمایند و دیگر تهمت نزنند که خداوند در این صورت از ایشان صرف نظر می فرماید) چرا که خداوند بخشنده و مهربان است).

همان طور که مشاهده کردید خداوند فرمود اگر شخصی به زن پاکدامنی تهمت زنا زد و برای اثبات ادعای خودیش چهار شاهد نتوانست بیاورد، هشتاد ضربه شلاق به عنوان مجازات باید به او زده شود اما اگر شخصی تهمت زد و قبل از اجرای حد از تهمتی که زده بود پشیمان شد و توبه کرد در چنین صورتی الله متعال او را می بخشد.
اما در صورتی که نتوانست تهمت خودش را ثابت کند و بر گفته ی خود اصرار داشت و از کار خود توبه نکرد و به تهمتش ادامه داد در چنین صورتی آن شخص ملعون است و خداوند برای چنین شخصی عذابی را در نظر گرفته است و این همان آیه ۲۳ سوره نور است که می فرماید: {إِنَّ الَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَهِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ}: (کسانی که زنان پاکدامن بی خبر ایماندار را به زنا متّهم می سازند در دنیا و آخرت از رحمت خدا دور و عذاب عظیمی دارند).

به این ترتیب خداوند در آیه ۵ سوره نور کسی را که از تهمتی که زده است رجوع کند و توبه کند، می بخشد اما اگر فردی از تهمتی که نتوانسته آن را ثابت کند، توبه نکند در چنین صورتی بخشیده نمی شود که این همان آیه ۲۳ سوره نور است.
بنابراین بین این دو آیه هیچ گونه تناقضی وجود ندارد.

نویسنده: امید خزاعی