تصور کن که داری در راهی حرکت می کنی…
به یکباره چشمت به تابلویی می افتد که روی آن نوشته شده:
«پیشروی ممنوع .. میدان مین»
در این هنگام در وجود خود نسبت به کسی که این تابلو را آنجا گذاشته و به تو گفته: “ممنوع” خشمگین نمی شوی و از او کینه به دل نمی گیری…
بلکه از وی تشکر نیز خواهی کرد و به این فکر نمی افتی که این تابلو، مانع آزادی تو شده است..
حتی چنین می فهمی که آن، ضامن سلامت تو می باشد..!
همین گونه فرق و تفاوت زیادی هست میان کسی که فهم او از حدود شریعت چنین است که باعث سلب آزادی اوست و میان کسی که چنین می فهمد که این حدود، ضامن سلامتی او می باشد.
“وَمَن یَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ”
«و هر کس که از حدود و مقررات الهی تجاوز کند به خویشتن ستم می کند».