وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
آیت‌الله سید علی خامنه‌ای رهبر کشور ایران در کتاب مسلمانان در نهضت آزادی هندوستان🏻به این واقعیت اشاره کرده و می‌گوید:
یکی از حربه‌های کوبنده‌ای که دستگاه استعمار بر ضد این جمعیت🏻علمای هند🏻بکار می‌برد متهم ساختن آنان به وهابی‌گری بود این تهمت در همان اوایل یعنی در دوران حیات عرفان شهید سید احمد عرفان به ثمر رسیده بود و انگلیسی‌ها و سیک‌ها توانسته بودند بدان وسیله بعضی از افراد بی‌اطلاع و مسلمان را وادار به خیانت کرده و بر او بشورانند و با این تدبیر او و مرید و همکارش شاه اسماعیل شهید را در سال ۱۸۳۱ از بین ببرند و در دوران پس از انقلاب سال ۱۸۵۷میلادی هم که پیروان عرفان سرسختانه با انگلیس‌ها می‌جنگیدند این تهمت به‌صورت سلاح قاطعی در اختیار انگلیسی‌ها بود که در هر فرصت مناسب از آن استفاده می‌کردند و از جمله ُعلمایی را که در امور سیاسی دخالت ورزیده و مردم را به مبارزه با انگلیس دعوت می‌نمودند در نظر عوام منفور می‌ساختند و تا کنون این حربه همچنان باقی است و نقش شیطانی خود را که همان ایجاد فاصله میان قشرهای وسیع مسلمین است ایفا می‌کند کتاب مسلمانان در نهضت آزادی هندوستان ص ۳۵ و ۳۶٫
بعد از خروج انگلیس از هندوستان لفظ وهابی در میان امت مُسْلمه در اصل به کسی اطلاق می‌شد که تقلید ائمه‌ی اربعه را ترک می‌کرد ولی بعداً کاربرد لقب مذکور وسعت گرفت و سنگین‌ترین فشار خود را بر دوش اشخاصی آورد که به سنت سَنیّه عمل کرده و از بدعات سیّئه دوری می‌جستند و از رسوم قبیحه اجتناب می‌ورزیدند حتی کار به جایی کشیده شده بود که اگر مسلمانی بنابر علم و غیرت ایمانی کسی را از اعمال خلاف سنت در جامعه و قبرستان منع می‌کرد او را به لقب🏻وهابی ملقب می‌کردند و فرقی هم نمی‌کرد که فرد مذکور از چه طبقه‌ای باشد علماء یا عوام و تدریجاً کلمه‌ی وهابی🏻چنان گسترش یافته که امروزه به جای یک لفظ فحش و دشنام از آن استفاده می‌شود.