عباد بن خواص طی نامهای، بعد از اینکه خطر اهل بدعت را بیان میدارد و مخالفان و گمراهان را بخاطر ترک سنّت پیامبر صلی الله علیه وسلم سرزنش میکند، در سخنی طولانی میگوید:
«و وقتی که از بدعتها عیبجویی کردید به آن شاخ و برگ ندهید و بزرگتر از آنچه هستند بزرگ جلوه ندهید؛ زیرا فساد اهل بدعت باعث زیاد شدن صلاح شما نمیشود؛ و به منظور سرکشی، بر آنها عیبجویی نکنید؛ زیرا سرکشی نشانهای از فساد خودتان خواهد بود، همچنانکه برای دکتر شایسته نیست که با چیزی بیماران را شفا دهد که باعث مریض شدن خودش شود؛ زیرا وقتی که خودش مریض شود به خاطر آن از مداوای آنها باز میماند و شایسته است که برای صحت خودش تلاش کند تا قدرت علاج بیماران را داشته باشد، پس باید آنچه را که بر برادرانتان انکار میکنید در خودتان موجود نباشد و به عنوان کسب رضایت از پروردگارتان و عطوفت و مهربانی برای برادرانتان باشد و همراه اینها باید بیشتر از عیب دیگران، به عیبهای خودتان توجه کنید.»
سنن الدارمی، (۱/۱۲۹).