- ابو طالب عموی رسول الله ص بعد از این محاصره از دنیا رفت. رسول الله ص در لحظات آخر از او خواست به کلمهی توحید (لا إله إلا الله) گواهی دهد؛ اما نپذیرفت.
- ابو طالب بر کفر از دنیا رفت، و رسول الله ص بر او بسیار اندوهگین شدند، وفرمودند: ” تا زمانی که نهی نشدهام برایت طلب آمرزش میکنم”. (متفق علیه)
- فرمودهی الله عزوجل در سورهی توبه نازل گردید که الله، رسولش و مؤمنین را از طلب آمرزش برای مشرکین نهی میکرد؛ حتی اگر نزدیکترین کسانشان باشند.
- الله عزوجل فرمود: ﴿مَا کَانَ لِلنَّبِیِّ وَٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ أَن یَسۡتَغۡفِرُواْ لِلۡمُشۡرِکِینَ وَلَوۡ کَانُوٓاْ أُوْلِی قُرۡبَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِیمِ١١٣﴾[التوبه: ۱۱۳] یعنی: «پیامبر و مؤمنان را نسزد که برای مشرکان آمرزش بخواهند هر چند که خویشاوند باشند، پس از آنکه برایشان روشن شد که آنان اهل دوزخ اند».
- رسول الله ص فرمودند: “ابو طالب، کمترین عذاب اهل دوزخ را میچشد، کفشی پوشیده در حالیکه مغزش (از گرمای آن) میجوشد”. (روایت مسلم)
مقاله پیشنهادی
محبت صحابه رضی الله عنهم
از علامتهای ایمان عبارتاند از: محبت داشتن به تمام صحابه با قلب، و تعریف و …