وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
حدیث «الحق بعدی مع عمر»([۹]) ([۱۰]). «حق بعد از من با عمر است.»
([۹]) (منکر): دو طریق دارد؛ طریق اول: بخاری، التاریخ الکبیر (ج۷ص۱۱۴) / المعجم الاوسط (ج۳ص۱۰۴) / المعجم الکبیر (ج۱۸ص۲۸۰) / بزار (ش۲۱۵۴) / رویانی، المسند (ش۱۳۴۵) / المجالس العشره للحسن الخلال (ش۴۳) / ابن شاهین، الکتاب اللطیف (ش۸۲) / ابونعیم، الکتاب اللطیف (ش۱۱) / عقیلی، الضعفاء (ج۳ص۴۸۲) / ابن عساکر، تاریخ دمشق (ج۴۴ص۱۲۶) / یعقوب الفسوب، المعرفه والتاریخ (ج۱ص۴۵۶) از طریق (حمید بن الربیع وعلی بن المدینی و الحمیدی عبدالله بن الزبیر) روایت کردهاند: «حدثنا معن بن عیسى حدثنا الحارث بن عبد الملک بن إیاس اللیثی ثم الأشجعی عن القاسم بن یزید بن عبدالله بن قسیط عن أبیه عن عطاء عن بن عباس قال سمعت رسول الله صلی الله علیه و سلم یقول الحق بعدی مع عمر حیث کان» اما قاسم بن یزید بن عبد الله بن قسیط: امام ذهبی گفته است: «حدیثُه منکرٌ؛ أخاف أن یکون کذباً مختلقاً» وامام علی بن المدینی گفته است: «لیس لهذا الحدیث أصل من حدیث عطاء بن ابی رباح او عطاء بن یسار؛ أخاف أن یکون عطاء الخرسانی لإن عطاء الخراسانی یرسل عن عبد الله بن عباس» [ذهبی، میزان الاعتدال (ج۳ص۳۸۱) / عقیلی، الضعفاء (ج۳ص۴۸۲)] اما قاسم بن یزید متابعه گردیده و منفرد نشده است و:
طریق دوم: ابن عدی، الکامل (ج۴ص۱۵۰) روایت کرده است: «ثنا عبد الکریم بن إبراهیم بن حیان ثنا محمد بن سلمه المرادی أبو الحارث ثنا عثمان بن صالح عن بن لهیعه عن عطاء عن بن عباس عن رسول الله صلى الله علیه و سلم أنه قال عمر منی وأنا من عمر والحق بعدی مع عمر» اما این اسناد «ضعیف» است چرا که عبدالله بن لهیعه دچار «اختلاط» شده است [ابن حجر، تهذیب التهذیب (ج۵ص۳۷۳) / ابن حجر، تقریب التهذیب (ش۳۵۶۳)].