وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
پیشتر حدیث «أذکرکم الله فی أهل بیتی» «در مورد اهل بیتم خدا را در نظر داشته باشید» بیان شد. اهل سنت آن‌ها را دوست دارند و برایشان احترام قائلند و وصیت رسول الله صلی الله علیه و سلم در مورد آن‌ها را رعایت می‌کنند زیرا محبت پیامبر صلی الله علیه و سلم و احترام به او ایجاب می‌کند که این عقیده را در باره آن‌ها داشته باشیم و این محبت به کسانی از اهل بیت اختصاص دارد که پیرو سنت رسول الله صلی الله علیه و سلم و بر دین اسلام پایدار قرار دارند همانگونه که گذشتگان صالح آن‌ها، عباس و علی و پسرانشان بر آن بودند. اما کسی که مخالف سنت است و بر دین اسلام پایبند نباشد اگر از اهل بیت هم باشد نباید محبتش را در دل داشته باشیم.
دیدگاه اهل سنت و جماعت نسبت به اهل بیت دیدگاهی از روی اعتدال و انصاف است. که دینداران و ثابت قدمان اهل بیت را دوست دارند و از کسانی که مخالف سنت و از دین منحرف شده‌اند هر چند از اهل بیت باشند، اعلان بیزاری می‌کنند. زیرا صرف اهل بیت بودن و خویشاوندی با پیامبر تا زمانیکه بر دین الله تعالی ثابت قدم نباشد نفعی به حالش ندارد. ابوهریره رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلم هنگامی که این آیه ﴿وَأَنذِرۡ عَشِیرَتَکَ ٱلۡأَقۡرَبِینَ ٢١۴﴾ [الشعراء: ۲۱۴]. «و خویشاوندان نزدیکت را انذار کن» بر او نازل شد، برخواست و فرمود: «یَا مَعْشَرَ قُرَیْشٍ أَوْ کَلِمَهً نَحْوَهَا اشْتَرُوا أَنْفُسَکُمْ لَا أُغْنِی عَنْکُمْ مِنْ اللَّهِ شَیْئًا یَا بَنِی عَبْدِ مَنَافٍ لَا أُغْنِی عَنْکُمْ مِنْ اللَّهِ شَیْئًا یَا عَبَّاسُ بْنَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ لَا أُغْنِی عَنْکَ مِنْ اللَّهِ شَیْئًا وَیَا صَفِیَّهُ عَمَّهَ رَسُولِ اللَّهِ لَا أُغْنِی عَنْکِ مِنْ اللَّهِ شَیْئًا وَیَا فَاطِمَهُ بِنْتَ مُحَمَّدٍ سَلِینِی مَا شِئْتِ مِنْ مَالِی لَا أُغْنِی عَنْکِ مِنْ اللَّهِ شَیْئًا»[۱] «ای جماعت قریش! خودتان را نجات دهید که من در روز قیامت نمی‌توانم به شما نفعی برسانم.ای پسران عبد مناف نمی‌توانم در هیچ چیزی شما را از خداوند بی‌نیاز کنم. ای عباس بن عبدالمطلب! نمی‌توانم در هیچ چیزی تو را از خداوند بی‌نیاز کنم. ای صفیه عمه رسول خدا نمی‌توانم در هیچ چیزی تو را از خداوند بی‌نیاز کنم. ای فاطمه دختر محمد! از مالم هرچه می‌خواهی در اختیارت قرار می‌دهم اما نمی‌توانم در هیچ چیزی تو را از خداوند بی‌نیاز کنم » و در روایتی دیگر آمده: (من بطأ به عمله لم یسرع به نسبه)[۲] «هرکس عملش او را عقب اندازد نسبش او را جلو نخواهد انداخت».
اهل سنت و جماعت از کسانی که در محبت بعضی از اهل بیت غلو و زیاده روی می‌کنند و بر این باورند که معصوم می‌باشند و نیز از نواصب که با اهل بیت واقعی دشمنی دارند و آنان را مورد طعن و سرزنش قرار می‌دهند، و از مبتدعین و اهل خرافات که به اهل بیت توسل می‌کنند و آنان را معبودانی غیر از خداوند می‌دانند، اعلام برائت و بیزاری می‌کنند.
اهل سنت در باره اهل بیت و دیگران روشی متعادل و میانه و راهی صحیح انتخاب کرده‌اند که از افراط و تفریط، ظلم و زیاده روی بدور است.
[۱] صحیح البخاری برقم (۴۷۷۱)، ومسلم برقم (۲۰۴).
[۲] رواه مسلم برقم (۲۶۹۹).