وسوسه در ایمان

عنْ أَبِی هُرَیْرَهَ قَالَ: جَاءَ نَاسٌ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِیِّ ﷺ فَسَأَلُوهُ: إِنَّا نَجِدُ فِی أَنْفُسِنَا مَا یَتَعَاظَمُ أَحَدُنَا أَنْ یَتَکَلَّمَ بِهِ، قَالَ: «وَقَدْ وَجَدْتُمُوهُ»؟ قَالُوا: نَعَمْ، قَالَ: «ذَاکَ صَرِیحُ الإِیمَانِ». (م/۱۳۲)

ابوهریره می‌گوید: تعدادی از اصحاب نبی اکرم ﷺ آمدند و از آنحضرت ﷺ پرسیدند: اموری در دل‌های ما می‌گذرد که به زبان آوردن آنها برای ما بسیار سنگین است. آنحضرت ﷺ فرمود: «این حالت به شما دست داد»؟ گفتند: بلی. فرمود: «این، نشانه‌ی ایمان ناب و خالص است».