شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله می گوید:
تردیدی نیست که هر کس بر وجوب حکم کردن به آنچه که الله عزوجل بر رسولش نازل کرده، اعتقاد نداشته باشد، کافر است
بنابراین کسی که برای خود حلال بداند که در بین مردم، بدون پیروی از آنچه الله عزوجل نازل کرده، براساس آنچه آن را عدل می داند، حکم کند، کافر می باشد
چرا که هیچ امتی نیست مگر اینکه ادعای امر به حکم عادلانه می کند.به گونه ای که گاهی عدل در دینشان آنچه که بزرگانشان آن را عدل می دانند، می باشد.
بلکه بسیاری از منتسبان به اسلام براساس عاداتشان که الله عزوجل آن ها را نازل نکرده است، حکم می کنند، همچون بیابان نشینانی که در گذشته بودند، وهمچون اوامری که برخی خود وضع کرده و در میان خود از آن اطاعت می کنند و بر این اعتقادند که این اوامر همان چیزی است که شایسته است به جای کتاب و سنت، بدان حکم شود، و این نیز کفر می باشد.،،
بدین ترتیب بسیاری از مردم اسلام آورده اند در حالیکه جز به عاداتی که اطاعت شوندگان به آن ها امر کرده و در بینشان جاری کرده اند، حکم نمیکنند.
بنابراین اگر آن ها بدانند که حکم کردن جز به آنچه الله عزوجل نازل کرده، جایز نمی باشد، و با این وجود، بدان ملتزم شده و بلکه حکم کردن برخلاف آنچه که الله عزوجل نازل کرده را حلال بدانند، در اینصورت کافر میباشند و گرنه افرادی جاهل می باشند.
(منهاج السنه النبویه ۵/۱۳۰)