وجه تسمیۀ بهشت:

وجه تسمیۀ بهشت:

راغب اصفهانی در این زمینه می­گوید: «بهشت نام گرفته است، چون شبیه باغ­های روی زمین است هر چند تفاوت بسیاری با هم دارند و یا بدین سبب که نعمت­هایش از دید ما پنهان بوده و در آیۀ زیر به این مطلب اشاره شده است:

﴿فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِیَ لَهُم مِّن قُرَّهِ أَعْیُنٍ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ﴾ [السّجده: ۱۷]

«پس هیچ کس نمی‌داند چه پاداش‌های [عظیمی] که مایۀ روشنی چشم‌هاست برای آنان نهفته شده است؛ به [پاس] آنچه [در دنیا] انجام می‌دادند».[۱]

[۱]– نک: معجم مفردات ألفاظ القرآن، ص ۹۶٫