«بگو: همانا نماز و قربانی من و زندگی و مرگ من برای خدا، پروردگار جهانیان است. او را هیچ شریکی نیست، و به این فرمان داده شده‌ام و من اولین مسلمان هستم».
دوم اینکه: هیچ چیزی از این عبادت‌ها برای غیرالله انجام نشود.
«پس هرکس که خواهان دیدار پروردگار خویش است باید کار شایسته کند و در پرستش پروردگارش کسی را شریک نسازد».
یعنی به مخلوق هیچ چیزی از حقوق و خصوصیت‌های خالق و آفریدگار که بنده توانایی آن را ندارد، داده نشود. یعنی غیر از الله چیزی پرستش نشود و فقط بر الله نماز گزارده شود و برای غیر او سجده برده نشود، و برای غیر از الله نذر و قربانی نشود، و به جز الله بر کسی توکل نشود، و غیر از الله از کسی استعانت نشود، و کسی غیر از الله به فریاد خوانده نشود و دیگر اموری که از خصوصیت‌های الله متعال است برای غیر او انجام نشود.
پس شیوه و راه اهل سنت و الجماعت این است که آنان الله متعال را پرستش کنند و چیزی را شریک او نمی‌سازد، از این رو فقط از الله می‌خواهند و از هیچ کسی جز الله یاری نمی‌طلبند و فقط بر او توکل می‌نمایند و از هیچ کسی جز او نمی‌هراسند، و با طاعت و عبادت او و اعمال صالح به او تقرّب می‌جویند. چنان که الله متعال می‌فرماید: ﴿وَٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُشۡرِکُواْ بِهِۦ شَیۡٔٗا﴾ [النساء: ۳۶].
«و خدا را عبادت کنید، و با او چیزی را شریک قرار ندهید».
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین