شیخ الاسلام ابنُ تیمیَّه رحمه الله
هیچ یک از والدین این حقّ را ندارند که فرزندشان را به نکاح کسی که (او) نمی پسندد مجبور کنند، در غیر اینصورت فرزند به خاطر اطاعت نکردن از حرف والدین، عاق و نافرمان نمی شود.
اگر کسی حق ندارد دیگری را به خوردن آنچه او نمی پسندد، وادار کند. در حالیکه دسترسی به خوارک مورد پسندش وجود دارد. در اینصورت مسئله نکاح نیز اینگونه بوده و از اهمّیّت بیشتری نیز برخوردار است.
زیرا تناول خوراک ناپسند، تلخی آن (شاید) یک ساعت است، امّا معاشرتِ اجباری و ناپسند دو نفر، اسباب ناراحتی برای یکی از آن دو را در طول حیات زناشوئی فراهم می آورد، و از تلخی همیشگی آن نمی شود، دوری کرد..
لَیْسَ لِأَحَدِ الْأَبَوَیْنِ أَنْ یُلْزِمَ الْوَلَدَ بِنِکَاحِ مَنْ لَا یُرِیدُ وَأَنَّهُ إذَا امْتَنَعَ لَا یَکُونُ عَاقًّا وَإِذَا لَمْ یَکُنْ لِأَحَدِ أَنْ یُلْزِمَهُ بِأَکْلِ مَا یَنْفِرُ عَنْهُ مَعَ قُدْرَتِهِ عَلَى أَکْلِ مَا تَشْتَهِیهِ نَفْسُهُ کَانَ النِّکَاحُ کَذَلِکَ وَأَوْلَى؛ فَإِنَّ أَکْلَ الْمَکْرُوهِ مَرَارَهً سَاعَهً وَعِشْرَهَ الْمَکْرُوهِ مِنْ الزَّوْجَیْنِ عَلَى طُولٍ یُؤْذِی صَاحِبَهُ کَذَلِکَ وَلَا یُمْکِنُ فِرَاقُه.
({ مَجْمُوعُ الْفَتَاوَىٰ }لِـ(ابْنِ تَیْمِیَّه) رحمه الله الْجُزْءُ الْثَّلاثونُ ۳۰/۳۲).