۱- باران رحمتی از سوی الله متعال میباشد. سنت این است که چون باران شروع به باریدن گرفت، بخشی از بدن عریان شود تا باران بر آن ببارد و در این حالت بگوید: «اللَّهُمَّ صَیِّبًا نَافِعًا»[۱]: «یا الله! باران را سودبخش و مفید بگردان».
۲- پس از باریدن باران بگوید: «مُطِرْنَا بِفَضْلِ اللَّهِ وَرَحْمَتِهِ»[۲]: «به فضل و رحمت الهی بر ما باران بارید».
۳- چون باران زیاد ببارد و ترس هرگونه ضرر و زیان احتمالی باشد، سنت است گفته شود: «اللَّهُمَّ حَوَالَیْنَا، وَلاَ عَلَیْنَا، اللَّهُمَّ عَلَى الآکَامِ وَالجِبَالِ وَالآجَامِ وَالظِّرَابِ وَالأَوْدِیَهِ وَمَنَابِتِ الشَّجَرِ»[۳]: «یا الله! باران را بر اطرافِ ما نازل کن، نه بر ما؛ و آنرا بر تپهها، کوهها، درهها و محل روییدن درختان هدایت فرما».
[۱]– بخاری حدیث شماره ۱۰۳۲
[۲]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۱۰۳۸ و مسلم حدیث شماره ۷۱
[۳]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۱۰۱۳ و مسلم حدیث شماره ۸۹۷ با لفظ بخاری