عَنْ أَبِی مُوسَى عَنِ النَّبِیِّ قَالَ: «الْمُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِ کَالْبُنْیَانِ یَشُدُّ بَعْضُهُ بَعْضًا» ثُمَّ شَبَّکَ بَیْنَ أَصَابِعِهِ، وَکَانَ النَّبِیُّ جَالِسًا، إِذْ جَاءَ رَجُلٌ یَسْأَلُ، أَوْ طَالِبُ حَاجَهٍ، أَقْبَلَ عَلَیْنَا بِوَجْهِهِ، فَقَالَ: «اشْفَعُوا فَلْتُؤْجَرُوا، وَلْیَقْضِ اللَّهُ عَلَى لِسَانِ نَبِیِّهِ مَا شَاءَ». (بخارى:۶۰۲۷)
ترجمه: ابوموسی اشعری می گوید: نبی اکرم فرمود: «مؤمنان برای یکدیگر مانند اجزای یک ساختمان هستند که باعث تقویت و استحکام یکدیگر می شوند». سپس رسول خدا انگشتانش را داخل یکدیگر نمود. (با این کار، استحکام را به ما نشان داد)
وآنحضرت نشسته بود که سائل و یا نیازمندی نزدش آمد. پیامبر خدا رو بسوی ما کرد و فرمود: «شفاعت کنید تا اجر و پاداش ببرید. البته خداوند هر چه بخواهد بر زبان پیامبرش جاری می سازد».
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین