شیخ عبدالرحمن السعدی رحمه الله میگوید: «بلکه باید همچنان که به نفع دوستتان شهادت میدهید پس علیه او هم شهادت بدهید و همچنان که علیه دشمنانتان شهادت میدهید، به نفع او هم شهادت بدهید، اگرچه که کافر یا اهل بدعت باشد باز هم واجب است که در مورد او عدالت رعایت شود و حق را از او بپذیرد نه به خاطر اینکه وی آن را گفته است و به خاطر سخن وی نباید حق را رد کرد؛ در این صورت به حق، ظلم میشود.»
تیسیر الکریم الرحمن فی تفسیر کلام المنان، (۱/۴۶۵).