«کُلُّکُمْ رَاعٍ، وَکُلُّکُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ، الإِمَامُ رَاعٍ وَمَسْئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ، وَالرَّجُلُ رَاعٍ فِی أَهْلِهِ وَهُوَ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ، وَالمَرْأَهُ رَاعِیَهٌ فِی بَیْتِ زَوْجِهَا وَمَسْئُولَهٌ عَنْ رَعِیَّتِهَا، وَالخَادِمُ رَاعٍ فِی مَالِ سَیِّدِهِ وَمَسْئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ» فَکُلُّکُمْ رَاعٍ وَمَسْئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ».[۱]
«همهی شما سرپرستید و همهی شما در قبال رعیت و زیردستانتان مسئولید. امیر سرپرست و مسئول زیردستانش است، مرد رئیس و سرپرست خانوادهاش و مسئول زیردستانش هست، زن سرپرست و همه کارهی خانهی شوهرش و مسئول زیردستانش است، خدمتکار سرپرست مال سرورش و مسئول زیردستانش است. پس همهی شما سرپرست و رهبرید و همهی شما در مقابل زیردستان و رعایایتان مسئول هستید».
[۱]– بخاری، ۸۴۴٫