«کُلُّ أُمَّتِی مُعَافًى إِلَّا المُجَاهِرِینَ، وَإِنَّ مِنَ المُجَاهَرَهِ أَنْ یَعْمَلَ الرَّجُلُ بِاللَّیْلِ عَمَلًا، ثُمَّ یُصْبِحَ وَقَدْ سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَیْهِ، فَیَقُولَ: یَا فُلاَنُ، عَمِلْتُ البَارِحَهَ کَذَا وَکَذَا، وَقَدْ بَاتَ یَسْتُرُهُ رَبُّهُ، وَیُصْبِحُ یَکْشِفُ سِتْرَ اللَّهِ عَنْهُ».[۱]
«همهی امتم معاف میشوند به جز پرده دران و پرده دری یعنی شخص شبانه کاری را انجام دهد سپس صبحگاهان و پس از اینکه خداوند او را پوشانده است؛ میگوید: فلانی، من دیشب چنین و چنان کردم در حالی که شب پروردگارش او را پوشانده بود و صبحگاهان او پوشش خداوند را از خود بر میدارد».
[۱]– بخاری، ۵۶۰۸ و مسلم، ۵۳۰۶٫