بزار از جابر بن عبدالله روایت کرده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است:
«الْجِیرَانُ ثَلَاثَهٌ: جَارٌ لَهُ حَقٌّ وَاحِدٌ وَهُوَ أَدْنَى الْجِیرَانِ حَقًّا، وَجَارٌ لَهُ حَقَّانِ، وَجَارٌ لَهُ ثَلَاثَهُ حُقُوقٍ وَهُوَ أَفْضَلُ الْجِیرَانِ حَقًّا، فَأَمَّا الْجَارُ الَّذِی لَهُ حَقٌّ وَاحِدٌ فَالْجَارُ الْمُشْرِکُ لَا رَحِمَ لَهُ وَلَهُ حَقُّ الْجِوَارِ، وَأَمَّا الَّذِی لَهُ حَقَّانِ فَالْجَارُ الْمُسْلِمُ لَا رَحِمَ لَهُ، وَلَهُ حَقُّ الْإِسْلَامِ، وَحَقُّ الْجِوَارِ، وَأَمَّا الَّذِی لَهُ ثَلَاثَهُ حُقُوقٍ فَجَارَ مُسْلِمٌ ذُو رَحِمٍ لَهُ حَقُّ الْإِسْلَامِ وَحَقُّ الْجِوَارِ وَحَقُّ الرَّحِمِ».[۱]
«همسایگان سه گونه هستند: همسایهای که یک حق دارد و دارای پایینترین درجه از لحاظ حق است و همسایهای که دو حق دارد و همسایهای که دارای سه حق است و دارای بالاترین درجه از لحاظ حق است. همسایهای که دارای یک حق است همسایهی مشرکی است که دارای قرابت خویشاوندی نیست و تنها حق جوار و همسایگی دارد؛ همسایهای که دارای دو حق است همسایهی مسلمانی است که هم از حقِّ اسلام برخوردار است و هم از حقِّ همسایگی و همسایهای که دارای سه حقّ است همسایهای است که هم مسلمان و هم خویشاوند است، این هم حقّ همسایگی را دارد و هم حق اسلام را و هم حقِّ خویشاوندی را».
[۱]– آلبانی در السلسله الضعیفه (۳۴۹۳) میگوید ضعیف است.