همانا پسرش شخصی بود مانند دیگر انسانها؛ اگر او معصوم بود، نیاز به آموزش نداشت و بیم نداشت که [اخلاق و رفتار] او تغییر کند
حضرت على فرمود: «پس همانگونه که یک پدر مهربان بهترین نیکىها را براى فرزندش مىخواهد، من نیز صلاح دیدم که تو را بدین صورت تربیت کنم و همت خود را بر آن گماشتم، زیرا عمر تو رو به پیش است و روزگارت رو به جلو؛ داراى نیتى سالم و روحى با صفا؛ [چنین صلاح دیدم] که در آغاز، کتاب خدا را همراه تفسیرش به تو بیاموزم و بیش از پیش، به آیین اسلام آشنایت گردانم تا احکام حلال و حرام آن را فراگیرى و از این امور به دیگر چیزها نپرداختم. سپس ترسیدم که مباد آنچه سبب اختلاف عقاید و آراء مردم شده و کار را بر آنان مشتبه ساخته، تو را نیز به اشتباه اندازد. در آغاز نمىخواستم تو را به این راه کشانم، ولى با خود اندیشیدم که اگر در استحکام عقاید تو بکوشم بهتر از این است که تو را تسلیم جریانى سازم که در آن از هلاکت ایمنى نیست. بدان امید بستم که خداوند تو را به رستگارى توفیق دهد و تو را راه راست نماید. پس به کار بستن این وصیتم را به تو سفارش مىکنم …» [۴۳].
[۴۳]- همان.