از ابوهریره روایت شده است که پیامبر( ص ) فرمودند:
«هفت نفر هستند که خداوند در روزی ( روز سخت قیامت ) که جز سایهی او سایهای نیست، ایشان را در سایهی خود پناه میدهد:
(۱٫) حاکم عادل؛
(۲٫) جوانی که در عبادت خداوند متعال رشد و نشأت یافته باشد؛
(۳٫) مردی که دلش به مسجد وابسته است؛
(۴٫) دو مرد که برای رضای خدا همدیگر را دوست دارند و با آن محبت، با هم جمع و از هم جدا میشوند؛
(۵٫) مردی که زنی صاحبمقام و زیبا، او را پیش خودش بخواند و او در جواب بگوید: من از خدا میترسم؛
(۶٫) مردی که صدقه دهد و آن را چنان پنهان کند، که دست چپ او از انفاق دست راستش بیخبر باشد؛
(۷٫) مردی که در حالت تنهایی و خلوت، خدا را یاد کند و چشمانش پر از اشک گردد».
واقعا همه چیز به ایمان و باور قلبی و عملی ما به خدا و قیامت بستگی دارد …
همچنین نحوه و میزان ارتباط ما با خالقمان …
نکته دیگر که در این کلام ارزششمند رسول الله قابل توجه می باشد، نحوه برخورد ما با شهوات دنیایی و … و نحوه استفاده از عمر و جوانی است .
خواستن توانستن است ، و خدا ما را لایق بهشت خلق کرده … چرا غیر این عمل کنیم؟