هفتمین پایه از پایه‌های ایمان: ایمان به زنده شدن بعد از مرگ

زیرا الله تعالی می­فرماید: ﴿زَعَمَ ٱلَّذِینَ کَفَرُوٓاْ أَن لَّن یُبۡعَثُواْۚ قُلۡ بَلَىٰ وَرَبِّی لَتُبۡعَثُنَّ﴾ [التغابن: ۷]. «کافران می­پنداشتند که هرگز [بعد از مرگ] زنده نمی­شوند بگو: آری! و قسم به پروردگارم! به یقین زنده خواهید شد…». و همچنین الله تعالى فرموده است: ﴿قُلِ ٱللَّهُ یُحۡیِیکُمۡ ثُمَّ یُمِیتُکُمۡ ثُمَّ یَجۡمَعُکُمۡ إِلَىٰ یَوۡمِ ٱلۡقِیَٰمَهِ لَا رَیۡبَ فِیهِ…﴾ [الجاثیه: ۲۶]. «بگو: الله شما را زنده می­فرماید سپس شما را می­میراند و سپس در روزی‌که هیچ شک و دغدغۀ در [قبول] آن راه ندارد گرد می­آورد…». و دلیل دیگر حدیث عمر بن الخطاب رضی الله عنه با سند صحیح: «الإِیمَانُ أَن تُؤمِنَ بِاللهِ وَمَلائِکَتِهِ وِکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَبِالبَعثِ مِن بَعدِ المَوتِ وَبِالقَدَرِ کُلِهِ»^[۱]. «ایمان آن است که ایمان بیاوری به الله و ملائکش و کتاب‌هایش و پیامبرانش و به زنده شدن پس از مرگ و به کل قضاء و قدر». [و همچنین حدیث دیگری‌که علی ابن ابی‌طالب رضی الله عنه از پیامبر  صلی الله علیه وسلم روایت می­فرماید: «لَا یُؤْمِنُ عَبْدٌ حَتَّى یُؤْمِنَ بِأَرْبَعٍ: بِاللَّهِ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ، وَأَنِّی رَسُولُ اللَّهِ، وَبِالْبَعْثِ بَعْدَ الْمَوْتِ، وَالْقَدَرِ»[۲]. «بنده ایمان نمی­آورد تا اینکه به چهار چیز ایمان داشته باشد: به وحدانیت الله و اینکه او شریکی ندارد و من رسول و فرستاده‌ی الله هستم و به زنده شدن بعد از مرگ و قضا و قدر[الهی]».

 

 

 

[۱]– این حدیث در قبل به آن اشاره شده و با لفظ دیگری در اینجا آمده است.

[۲]– این حدیث را مترجم اضافه نموده است. سنن ترمذی: ۲۱۴۵؛ سنن ابن ماجه: ۸۱؛ و شیخ آلبانی آن را صحیح دانسته است.