زیرا الله تعالى میفرماید: ﴿۞لَّا خَیۡرَ فِی کَثِیرٖ مِّن نَّجۡوَىٰهُمۡ إِلَّا مَنۡ أَمَرَ بِصَدَقَهٍ أَوۡ مَعۡرُوفٍ أَوۡ إِصۡلَٰحِۢ بَیۡنَ ٱلنَّاسِۚ وَمَن یَفۡعَلۡ ذَٰلِکَ ٱبۡتِغَآءَ مَرۡضَاتِ ٱللَّهِ فَسَوۡفَ نُؤۡتِیهِ أَجۡرًا عَظِیمٗا ١١۴﴾ [السناء: ۱۱۴]. «در بسیاری از درگوشی صحبت کردن آنان خیری وجود ندارد مگر کسیکه اکر به صدقه یا معروفی نماید، یا بین مردم اصلاح برقرار کند و هرکس این کار را برای بدست آوردن رضایتهای الله انجام دهد پس اجر عظیمی به وی میدهیم». همچنین میفرماید: ﴿ إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ إِخۡوَهٞ فَأَصۡلِحُواْ بَیۡنَ أَخَوَیۡکُمۡ﴾ [الحجرات: ۱۰]. «همانا فقط مؤمنین با هم برادرند پس بین برادرانتان اصلاح برقرار کنید…». یعنی بین هر دو نفر از آنها.
ام کلثوم بنت عقبۀ بن ابی معیطل در صحیحین آورده است: پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «لَیْسَ الْکَذَّابُ الَّذِى یُصْلِحُ بَیْنَ النَّاسِ وَیَقُولُ خَیْرًا وَیَنْمِى خَیْرًا»[۱]. و در روایت مسلم اضافه میکند: «وَلَمْ أَسْمَعْ یُرَخَّصُ فِى شَىْءٍ مِمَّا یَقُولُ النَّاسُ کَذِبٌ إِلاَّ فِى ثَلاَثٍ الْحَرْبُ وَالإِصْلاَحُ بَیْنَ النَّاسِ وَحَدِیثُ الرَّجُلِ امْرَأَتَهُ وَحَدِیثُ الْمَرْأَهِ زَوْجَهَا»[۲]. «نشنیدهام که به جز سه چیز که انسانها به یکدیگر میگویند، اجازه داده شده باشد: جنگ و اصلاح بین مردم و سخن مرد با زنش و زن با همسرش».
[۱]– صحیح بخاری: ۲۶۹۲؛ صحیح مسلم: ۶۷۹۹٫
[۲]– صحیح مسلم: ۶۷۹۹؛ سنن ابوداود: ۴۹۲۱؛ سنن ترمذی: ۱۹۳۹؛ صححه آلبانی.