هـدف از آفـریـنش شــهــوت

ابن تیمیه گفته است:(خداوند،اشتهاها ولذت ها را در وجود ماآفریده است تا آنها را درجهت کامل کردن منافع خود به کار گیریم.
مثلا اشتهای غذا خوردن و لذت بردن از آن را در وجود ما انسانها آفریده است و این خود یک نعمت است و سبب باقی ماندن جسم ما در دنیا خواهد شد.
همچنین اشتهای ازدواج و لذت بردن از آن نیز به ذات خود یک نعمت است و سبب باقی ماندن نسل انسانی خواهد شد.
اگرازاین نیروها در راهی که خداوند دستور داده است، کمک بگیریم، موجب خوشبختی ما در دنیا وآخرت خواهدشد واز کسانی خواهیم بود که خداوند به آنها نعمت فراوان داده است.ولی اگر این نیروها را در مواردی به کار گیریم که به ما اجازه نداده است،مانندخوردن یا کسب کردن چیزهای حرام و ارتکاب ظلم و اسراف یا ستم بر همسران و کنیزان،درآن صورت ستمگر،متجاوز وناسپاسی کننده ی نعمت ها به شمار می آییم.
بنابراین شهوت به ذات خود نکوهیده نیست،بلکه برحسب استفاده وبه کارگیری، خوب یازشت می شود،اگردر جاهای مفید و مباح به کار برده شود،خوب است وگرنه نیکو نخواهد بود.
بـــقــلــم احــمــدی.