خداوند متعال می فرماید: «وَ إِذْ قالَ لُقْمانُ لاِبْنِهِ وَ هُوَ یَعِظُهُ یا بُنَیَّ لا تُشْرِکْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظیمٌ» (لقمان: ۱۳) «و (به یاد آور) هنگامی را که لقمان به فرزندش درحالیکه او را پند میداد، گفت: «ای پسرک من! به الله شرک نیاور، بیگمان شرک، ستم بزرگی است». لقمان به فرزندش که بیش از همه دلسوز اوست و بیش از همه او را دوست دارد و بیش از دیگران شایسته و سزاوار آن است که بهترین چیزی را که می داند، به او بیاموزد قبل از هر چیزی توصیه می کند که تنها الله را عبادت کند و چیزی را با او شریک نسارد. سپس به وی هشدار داده و می گوید: «إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ»:[۱] «شرک بزرگ ترین ظلم است». و خداوند متعال به پیامبرش در قالب هشدار و بیم می فرماید: «لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرینَ» (زمر:۶۵) «اگر شرک آوری، یقیناً اعمالت (تباه و) نابود میشود و از زیانکاران خواهی بود».
و خداوند متعال به خلیلش ابراهیم می فرماید: «وَ إِذْ بَوَّأْنا لِإِبْراهیمَ مَکانَ الْبَیْتِ أَنْ لا تُشْرِکْ بی شَیْئاً وَ طَهِّرْ بَیْتِیَ لِلطَّائِفینَ وَ الْقائِمینَ وَ الرُّکَّعِ السُّجُودِ» (حج: ۲۶) «و (به یاد آور) زمانی را که جای خانه (کعبه) را برای ابراهیم تعیین کردیم؛ (و گفتیم:) چیزی را شریک من قرار مده و خانه مرا برای طواف کنندگان و قیام کنندگان و رکوع (و) سجود کنندگان پاک گردان».
و خداوند متعال به فرزندان می فرماید: «وَإِن جَاهَدَاکَ لِتُشْرِکَ بِی مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ» (عنکبوت: ۸) «و اگر پدر و مادر (مشرک باشند و) تلاش کنند که تو چیزی را که به آن علم نداری شریک من قرار دهی، پس از آنان اطاعت نکن، بازگشت شما به سوی من است، آنگاه شما را به آنچه انجام میدادید آگاه خواهم کرد».
خداوند متعال به رأفت و مهربانی و رحمت و نیکی به پدر و مادر توصیه کرده است. اما در مقابل نیز ما را از دین آنها، اگر کافر بودن، نهی کرده است. و می فرماید: «وَ لا تَکُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِکینَ» (انعام: ۱۴) «از مشرکان نباش».
[۱] – نگا: تفسیر ابن کثیر: ۶/۳۳۸، چاپ الشعب