“الطُّهُورُ شَطْرُ الْإِیمَانِ وَالْحَمْدُ للهِ تَمْلَأُ الْمِیزَانَ، وَسُبْحَانَ اللهِ وَالْحَمْدُ للهِ تَمْلَآَنِ أَوْ تَمْلَأُ مَا بَیْنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، وَالصَّلَاهُ نُورٌ، وَالصَّدَقَهُ بُرْهَانٌ، وَالصَّبْرُ ضِیَاءٌ، وَالْقُرْآنُ حُجَّهٌ لَکَ أَوْ عَلَیْکَ، کُلُّ النَّاسِ یَغْدُو فَبَایِعٌ نَفْسَهُ فَمُعْتِقُهَا أَوْ مُوبِقُهَا”.
پاکیزگی نصف ایمان است, و الحمد لله ترازوی اعمال را پر می کند, و سبحان الله و الحمد لله بین زمین وآسمان را پر می کنند, و نماز نور است, و صدقه دلیل وحجت می باشد, و صبر روشنایی است, و قرآن دلیلی است به نفع تو یا به ضرر تو, همه ی مردم صبح با نفس خود معامله می کنند, پس یا آن را (از عذاب) آزاد کرده و یا هلاک ونابودش می کند.
(روایت امام مسلم از سیدنا أبو مالک أَشْعَری رضی الله عنه).