با وجود تمام اختلافات نظریای که بین اهل سنت وجود دارد، لیکن حق از میان جمعِ آنان بیرون نخواهد رفت؛ چرا که هر کدام از ائمه و علمای اهل سنت، در هر حوزهای که الله متعال برایش میسّر نموده باشد، در حفظ و حراست دینی، قائم مقام رسول الله صلی الله علیه وسلم هستند.
-(به علمای دین (ابدال) اطلاق میشود. چرا که آنان، جایگزین و بَدَلِ انبیاء هستند، و در حقیقت قائم مقام آنان میباشند. انسانهای مجهول و نایابی نیستند که حقیقتشان برای کسی شناخته شده نباشد. هر کدام به تناسب بخشی از ویژگیهای پیامبران نایب ایشان قرار گرفتهاند؛ یکی در علم و گفتار، دیگری در عبادت و طبیعت و آن دیگری ممکن است همهی موارد در او یافت شود)[۱].
-(در میانشان صدّیقان، شهدا و نیکوکاران وجود دارند. برخی از ایشان هم علمایی سرشناس و چراغهایی فروزان و معروف هستند. دارای ویژگیها و خصلتهای عالی و قابل به ذکر بودهاند، برخی هم جایگزینهای عملی برای پیامبران هستند؛ ائمهای که تمامِ مسلمانان بر هدایت و درک و فهم آنان اتفاق نظر دارند)[۲].
[۱]– مجموع الفتاوی: ج۴ ص ۹۷.
[۲]– همان: ج۳ ص ۱۵۹.