هرگاه سفرش تمام شد نزد خانواده‌اش برگردد

عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه وسلمقَالَ: «السَّفَرُ قِطْعَهٌ مِنَ العَذَابِ، یَمْنَعُ أَحَدَکُمْ نَوْمَهُ وَطَعَامَهُ وَشَرَابَهُ، فَإِذَا قَضَى أَحَدُکُمْ نَهْمَتَهُ، فَلْیُعَجِّلْ إِلَى أَهْلِهِ».^[۱]

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلمفرمود: «سفر، پاره‌ای از عذاب است؛ زیرا انسان را از خوابیدن، خوردن و نوشیدنش باز می‌دارد. بنابراین هریک از شما هدفِ خویش از سفر را به انجام رساند، هرچه زودتر نزد خانواده‌اش باز گردد».

[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۳۰۰۱ و مسلم حدیث شماره ۱۹۲۷ با لفظ بخاری