هرگاه خواست مسلمانی را تعریف کند:

عَنْ أَبِی بَکْرَهَ رضی الله عنه –وَفِیهِ- … أَنَّ النَّبِیِّ صلی الله علیه وسلم قَالَ: «إِذَا کَانَ أَحَدُکُمْ مَادِحًا صَاحِبَهُ لَا مَحَالَهَ، فَلْیَقُلْ: أَحْسِبُ فُلَانًا، وَاللهُ حَسِیبُهُ، وَلَا أُزَکِّی عَلَى اللهِ أَحَدًا أَحْسِبُهُ، إِنْ کَانَ یَعْلَمُ ذَاکَ، کَذَا وَکَذَا».^[۱]

ابوبکره رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «اگر لازم و ضروری بود که یکی از شما برادر مسلمانش را تعریف و تمجید کند چنین بگویید: گمان من درباره فلانی، چنین است و الله، حالش را بهتر می‌داند و و نزد الله متعال کسی را تزکیه نمی‌کنم. (به ظاهر، حکم می‌کنم؛ اما حالت واقعی‌اش را الله متعال بهتر می‌داند) البته در صورتی می‌تواند اوصاف فرد را بیان نماید که آن اوصاف، در او وجود داشته باشند».

[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۲۶۶۲ و مسلم حدیث شماره ۳۰۰۰ با لفظ مسلم