وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
هیچ چیز مانند خودبینی و تکبر و احساسات پوچ و توخالی انسان را به زمین نزده و از مراحل صعود باز نمی‌دارد و قطعا شخصی که به ناروا از دیگری مدح و ستایش می‌کند در هلاکت و نابودی، وی سهیم است و شاید به همین دلیل است که رسول الله ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ فرموده:
«إِذَا رَأَیْتُمُ الْمَدَّاحِینَ فَاحْثُوا فِی وُجُوهِهِمُ التُّرَابَ»
هرگاه افرادی را که بسیار مدح می‌کنند مشاهده کردید، در صورت‌هایشان خاک بپاشید.
بله در صورت‌هایشان خاک بپاشید چرا که آنها شایسته‌ی پاداشی بیش از این نیستند. برخی از علما گفته‌اند که مراد رسول الله ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ این است که خواستهٔ آنها را برآورده نسازید و آنچیزی که به خاطر آن شما را مدح و ستایش کرده‌اند به آنها ندهید.
چه بسیارند افرادی که به خاطر مدح و ستایش دیگران، دست از تلاش و کوشش کشیده‌اند چرا که احساس می‌کنند به قله دست یافته‌اند و چه بسیار افرادی که دچار غرور و خودبینی شده و با سر، به زمین خورده‌اند.