پیامبر صلی الله علیه وسلم، اهل تعصب را چنانکه به خاطر زشتی و قبح درونشان شایستهی آنند، اینگونه ترسیم کرده است و در روایت ترمذی و ابوداوود از ابن مسعود، فرموده است:
«مَنْ نَصَرَ قَوْمَهُ عَلَى غَیْرِ الْحَقِّ، فَهُوَ کَالْبَعِیرِ الَّذِی رُدِّیَ، فَهُوَ یُنْزَعُ بِذَنَبِهِ».[۱]
«هرکس که بر ناحق به یاری و دفاع از قوم و قبیلهی خود برخیزد، همانند شتری است که سقوط کرده و بر زمین افتاده است و دمش را تکان میدهد (تا بلند شود بدون آنکه بتواند از جایش برخیزد و نجات یابد)»
[۱]– ابو داود (۵۱۱۷)، آلبانی گوید: صحیح.