هرکس که بدون عذر نماز جمعه را ترک کند

درباره‌ی حدیث سمره بن جندب که نسایی و ابوداوود روایت کرده‌اند و در آن آمده است که:

«مَنْ تَرَکَ الْجُمُعَهَ مِنْ غَیْرِ عُذْرٍ، فَلْیَتَصَدَّقْ بِدِینَارٍ، فَإِنْ لَمْ یَجِدْ فَبِنِصْفِ دِینَارٍ».[۱]

«هرکس که بدون عذر نماز جمعه را ترک کرده است، یک دینار صدقه بدهد و اگر یک دینار نداشته باشد، نیم دینار صدقه بدهد»، ابن حجر مکی گفته است که: این حدیث، گناه ترک جمعه را به طور کلی رفع نمی‌کند و بنابراین، با این حدیثی که می‌فرماید:

«مَنْ تَرَکَ الْجُمُعَهَ مِنْ غَیْرِ عُذْرٍ لَمْ یَکُنْ لَهَا کَفَّارَهٌ دُونَ یَوْمِ الْقِیَامَهِ».

«هرکس که نماز جمعه را بدو عذر ترک کند، تا روز قیامت، هیچ کفاره‌ای ندارد» منافات ندارد، زیرا مقصد از آن صدقه‌دادن، امید به کاستن از گناه است و در کتاب عون المعبود، از سِندی، نقل شده است که: با این صدقه، توبه هم ضروری و لازم است چون‌که توبه محوکننده‌ی گناهان است.

[۱]– ابو داود (۱۰۵۳)، آلبانی گوید: ضعیف.