هرکس مؤمنی را به قتل برساند و بعد هم از کشتن وی شاد و مسرور باشد

همچنین ابوداوود از عباده بن صامت روایت کرده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است:

«مَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا فَاغْتَبَطَ بِقَتْلِهِ، لَمْ یَقْبَلِ اللَّهُ مِنْهُ صَرْفًا وَلَا عَدْلًا»[۱]؛

«هرکس مؤمنی را به قتل برساند و بعد هم از کشتن وی شاد و مسرور باشد و پشیمان نباشد، خداوند متعال هیچ نافله یا فریضه‌ای را از او نمی‌پذیرد»

[۱]– ابو داود (۴۲۷۰)، آلبانی می‌گوید صحیح است.