هدف اصلی بررسی سیرۀ نبوی، فقط برطرفنمودن نیاز علم و درس نیست:
نیاز مردم به این سرچشمه از لحاظ محبّت و هدایت، بیشتر از نیاز عالمان به تحقیق و درس است. هر کس که در دلش بویی از ایمان باشد، هر اندازه هم در مسائل دینی کوتاهی نماید، باز خود را متّصل به محمّد صلی الله علیه وسلم میبیند و دوست دارد که این رابطه را محکمتر سازد.
محبّت به رسول الله صلی الله علیه وسلم برخاسته از محبّت به الله تعالی است و از این رو، محمّد صلی الله علیه وسلم – با وجود مقام رفیعش- فقط بشر و فرستادۀ الهی است.[۱]
[۱]– نک: مقدّمۀ استاد محمّد فتحی عبدالمنعم بر کتاب: محمّد رسول الله، احمد تیمور پاشا، صص ۱۴- ۱۶٫