وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
در اینجا الله متعال هدایت را به افراد متقی و پرهیزگار اختصاص داده است. و در آیات دیگر نیز می فرماید:
قلْ هُوَ لِلَّذِینَ آَمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ وَالَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ فِی آَذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَیْهِمْ عَمًى أُولَئِکَ یُنَادَوْنَ مِنْ مَکَانٍ بَعِیدٍ
(بگو: «این (کتاب) برای کسانی که ایمان آورده اند هدایت و شفاء است؛ ولی کسانی که ایمان نمی آورند، در گوش هایشان سنگینی است و گویی نابینا هستند و آن را نمی بینند [وگویی] آنها از جایی دور صدا زده می شوند). «فصلت/۴۴»
و می فرماید: {وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآَنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَهٌ لِلْمُؤْمِنِینَ وَلَا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَارًا: (۸۲)
(و از قرآن، آن چه شفا و رحمت برای مؤمنان است، نازل می کنیم، ولی ستمکاران را جز خسران نمی افزاید). «اسراء/۸۲»
و دیگر آیاتی که بیانگر اختصاص مؤمنان به نفع از قرآن است و قرآن ذاتاً برای همگان مایه ى هدایت است. البته تنها نیکان به این سعادت نایل می شوند. و الله می فرماید:
{یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْکُمْ مَوْعِظَهٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِی الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَهٌ لِلْمُؤْمِنِینَ (۵۷):
(ای مردم! براستی برای شما از جانب پروردگارتان موعظه ای آمده و شفایی برای آن چه در دلهاست و هدایت و رحمتی برای مؤمنان است. [یونس/۵۷]
و از ابن عباس رضی الله عنه و ابن مسعود رضی الله عنه و گروهی از اصحاب روایت است که «هدی للمتقین»:یعنی: برای متقیان نور است.