از سنتهای الهی این است که برای دعوتگرانِ راه خویش، دشمنان و مجرمانی را قرار داده است تا صدق و یقین آنها را مورد امتحان قرار بدهد، الله متعال میفرماید:
﴿وَکَذَٰلِکَ جَعَلۡنَا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوّٗا مِّنَ ٱلۡمُجۡرِمِینَۗ وَکَفَىٰ بِرَبِّکَ هَادِیٗا وَنَصِیرٗا٣١﴾ [الفرقان: ۳۱]
«و اینگونه برای هر پیامبری دشمنی از مجرمان قرار دادیم، و پروردگار تو برای راهنمایی و یاری (تو) کافی است».
دعوتگر به هدایت و نصرت نیاز دارد، وی با هدایت، بر پیمودن راه رستگاری توفیق مییابد، و با نصرت الهی، بر دشمنانش پیروز میشود.
﴿وَکَفَىٰ بِرَبِّکَ هَادِیٗا وَنَصِیرٗا٣١﴾ [الفرقان: ۳۱]
«و پروردگار تو برای راهنمایی و یاری (تو) کافی است».
در این قسمت از آیه حقیقتی ایمانی نهفته است که قلب دعوتگر را مطمئن میسازد پس جز الله از کسی نمیترسد و به ضعف مبتلا نمیشود و او را اندوه و خوف دربرنمیگیرد؛ چون به هدایت الله متعال و نصرت از جانب او تعالی اعتماد کامل دارد مادامی که دعوت وی به سوی الله با علم و بصیرت باشد.
بر دعوتگر واجب است که در مسیر دعوت به سوی حق، اذیت و مشقتی که در این راستا به او میرسد را تحمل نموده و صبر داشته باشد.
الله متعال بندگان مؤمن خود را وعدۀ نصرت داده است. و وعدۀ الهی حق بوده و خلافش صورت نمیپذیرد. الله متعال میفرماید:
﴿إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ فِی ٱلۡحَیَوٰهِ ٱلدُّنۡیَا وَیَوۡمَ یَقُومُ ٱلۡأَشۡهَٰدُ۵١﴾ [غافر: ۵۱]
«یقیناً ما پیامبران خود و کسانی را که ایمان آوردهاند، در زندگی دنیا و روزی که گواهان (برای گواهی) برخیزند، یاری میکنیم».
و میفرماید:
﴿وَکَانَ حَقًّا عَلَیۡنَا نَصۡرُ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ۴٧﴾ [الروم: ۴۷]
«(و مؤمنان را یاری دادیم) و یاریدادن مؤمنان بر (عهدۀ) ما بود».