نگاه کردن به زن هنگام خواستگاری

دین اسلام بر تداوم رابطه ی همسری بین زوجین و حصول عشق و مودت بین آن دو تأکید می کند. همچنین رسیدن به آرامش درونی برای هرکدام از زوجین را دنبال می نماید و برای همین برای هردو طرف نگاه و رؤیت دیگری مجاز شده تا از انتخاب خود اطمینان حاصل نمایند. با این حال از نگاه کردن غیر ضروری منع نموده و فروهشتن دیده ها در شرایط دیگر را سفارش می کند.
پیامبر خدا صلى الله علیه و سلم می فرماید: (إذا خطب أحدکم المرأه، فإن استطاع أن ینظر إلى ما یدعوه إلى نکاحها فلیفعل) یعنی: « هرگاه کسی از شما به خواستگاری زنی رفت، چنانچه توانست به آنچه او را به ازدواج با او فرامی خواند بنگرد، اینکار را انجام دهد.» جابر بن عبدالله -رضی الله عنهما- می گوید: من درصدد ازدواج با زنی از بنی سلمه بودم و برای همین خودم را میان نخل ها پنهان نمودم و از او آنچه مرا به نکاح او می کشاند را دیده و او را تزویج نمودم. [احمد، و ابوداود]

مرد می تواند با اجازه ی ولی دختر و در حضور یک محرم به دختر نگاه کند و در صورتی که میسر نشد، اجازه و رخصت در نگاه کردن ضرورت ندارد. پیامبر صلى الله علیه و سلم به مغیره بن شعبه -رضی الله عنه-  امر کرد تا کسی را که می خواهد نکاح کند را ببیند و فرمود: (اذهب فانظر إلیها، فإنه أحرى أن یؤدم بینکما.) یعنی: « برو و او را تماشا کن، اینگونه سزاوارتر است به اینکه میان تان الفت برقرار گردد.» [نسائی، و ترمذی]

خواستگار می تواند کسی را بفرستد تا دختر مورد نظرش را به نیت ازدواج ببیند و برگشته و او را باخبر سازد. پیامبر صلى الله علیه و سلم ام سلیم را فرستاد تا دختری را ببیند ، آن حضرت صلى الله علیه و سلم به او فرمود: (شُمِّی عوارضها (فمها)، وانظری إلى عرقوبها (أسفل ساقیها مع القدم) یعنی: «دهانش را ببوی (وارسى کن) واز پایش را (از زانو به پایین) بنگر.» [احمد]

همانطور که مرد حق دارد دختر مورد نظرش را بنگرد، دختر نیز می تواند خواستگار خویش را برانداز کند. او می تواند جز شرمگاه مرد به هرجایش بنگرد، و مرد می تواند رخسار (جایگاه جلوه و زیبایی زن) و دستان (از مچ دست، که بیانگر لاغری یا گوشت آلود بودن جسم اوست) زن را تماشا کند و می توانند چند بار به همدیگر نگاه بیندازند تا قیافه و ظاهر هرکدام در ذهن دیگری ماندگار شود و از هم خاطر جمع شوند.

البته باید مراقب بود تا این کار با بهانه قرار دادن خواستگاری به توجیهی برای تجاوز نمودن از احکام خداوندی و پیروی از هوا و هوس تبدیل نگشته و به یاد داشت که خداوند از نگاه دزدیده و راز پنهان در سینه ها باخبر است. بلکه هردو باید خود را به اخلاق والای اسلامی مزین نموده و سخن ناروایی به دیگری نگوید. مثلاً اگر عروس زیبا نبود، خواستگار از زشتی و نازیبایی وی چیزی بر زبان نیاورد.