نواقض دهگانه اسلام را نام ببرید؟

الحمدلله

شیخ محمد بن عبدالوهاب می گوید: بدان که بزرگتریننواقض اسلام ده مورد است:
شرک در عبادت به دلیل فرموده ی الله تعالی :«  إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَنْ یَشَاءُ »[نساء:۴۸].

( الله تعالی ( هرگز) شرک را نمی بخشاید و پایین تر از آن را برای هر کس که بخواهد می بخشاید).

:x:ذبح و قربانی برای غیر الله مانند: ذبح برای جن یا قبور از اقسام شرک در عبادت هستند.

کسی که میان خود و الله تعالی واسطه قرار دهد و آن واسطه ها را به فریاد بخواند و از آنان طلب شفاعت کند، به اجماع، کافر می شود.

کسی که مشرکان را تکفیر نکند، یا در کفر آنان شک کند، یا مذهب مشرکین را صحیح بداند، به اجماع، کافر می شود.
کسی که معتقد باشد روش دیگران، کاملتر از روش رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم است، یا حکم و دستور دیگران بهتر از حکم پیامبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم است، مانند آن دسته از افرادی که حکم طاغوت را برتر از حکم پیامبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم می دانند، چنین فردی کافر است.

کسی که با یکی از دستورات پیامبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم بغض و عناد داشته باشد؛ هرچند که بدان عمل نماید به اجماع، کافر است. به دلیل فرموده ی الله تعالی« ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ کَرِهُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ [محمد:۹].
این به این دلیل بود که آنان آنچه را که الله تعالی به عنوانحکم نازل کرده بود ناپسند می دانستند و از این رو الله تعالی اعمال آنها را باطل کرد
کسی که بخشی از دین الله تعالی یا ثواب و عقاب آن را استهزا نماید کافر است، به دلیل فرموده ی الله تعالی: «قُلْ أَبِاللَّهِ وَآیَاتِهِ وَرَسُولِهِ کُنْتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ (۶۵)لا تَعْتَذِرُوا قَدْ کَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمَانِکُمْ » [توبه:۶۵-۶۶].
(بگو: آیا الله تعالی وآیات او و پیامبرش را مسخره می کنید. (بگو) عذر خواهی نکنید، (زیرا) شما پس از ایمان آوردن کافر شدید).
سحر و از جمله « الصرف والعطف » ( اعمالی که بوسیله ی آن، بین زن و مرد جدایی و یا توافق می شود) از اعمال کفر آمیز می باشند و انجام دهنده ی آن و رضایت دهنده به آن کافر هستند. به دلیل فرموده ی الله  تعالی: «  وَمَا یُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّی یَقُولا إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَهٌ فَلا تَکْفُرْ»[بقره:۱۰۲].
( این دو فرشته به هیچ کس آموزش نمی دادند مگر اینکه به او می گفتند: ما سبب آزمایش هستیم؛ کافر مشو).
حمایت و پشتیبانی از مشرکین و همکاری با آنان علیه مسلمانان به دلیل قول الله تعالی:« وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ »[مائده:۵۱].
( هر کسی از شما با آنان دوستی ورزد بی شک او از جماعت آنان است و بی گمان که الله تعالی ستمگران را به   [ سوی ایمان] هدایت نمی کند).

کسی که معتقد باشد پیروی از رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم برای بعضی از افراد واجب نیست و می توانند از شریعت پیامبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم خارج شوند، آنگونه که خضر عَلَیْهِ السَّلَام از شریعت موسی عَلَیْهِ السَّلَام خارج شد، دارنده ی چنین عقیده ای کافر است.

اعراض و رویگردانی از دین الله تعالی، که آن را یاد نگیرد و بدان عمل ننماید، به دلیل فرموده ی الله تعالی:«وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُکِّرَ بِآیَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ مُنْتَقِمُونَ» [سجده:۲۲].
( چه کسی ستمکارتر از آن کسی است که به آیات پروردگارش پند داده شود، و او از آنها روی بگرداند؟ مسلماً، ما همگی مجرمان را کیفر خواهیم داد).

موارد کفر آمیزی که در بالا ذکر شد به طور یکسان شامل تمام افرادی می شود که به جدی یا شوخی و یا از روی خوف و ترس مرتکب آن شوند؛ مگر کسانی که به اجبار وادار به انجام چنین اعمالی شوند. ارتکاب این اعمال بسیار خطرناک است در حالی که این موارد به کثرت (توسط افرادی) انجام می شود. بنابراین شایسته است هر مسلمانی خود را از آن برحذر دارد و بر نفس خویش بیمناک باشد.

(” الرسائل الشخصیه” ص (۲۱۲-۲۱۴)).