تعریف شِرک:
«شرک یعنی انباز و شریک گرفتن بااللّه، در ربوبیت یا عبادت یا اسماء و صفات».
۱شرکِ اکبر:
«عبارت است از پرستش غیراللّه یا انجام دادن پارهای از عبادات برای غیر اللّه و یا قرار دادن شریک در عبادت اللّه و این نوع شرک، انسان را از دایره اسلام، خارج میسازد».
{مانند: پرستش بتها، قبرها و مردگان؛توکل کنندگان بر پیران یامردگان یا چیزهای دیگر}
۲شِرک اصغر:
«که شارع آنرا شرک نامیده است ولی بحدی نیست که با شرک اکبر برابری بکند».
{مانند: پوشیدن انگشتر؛ مهره های شفا و نخ و سوگند خوردن به غیر اللّه}
۳شرک خفی
{مانند: ریا و تظاهر و غیره}
ای خواهر/و برادر مسلمانم
«مواظب باش ایمان خود را با لکه های ننگین شرک آلوده نکنی؛ شرک ظلم عظیم و گناه نابخشودنی است»
اللّه متعال میفرماید:
«اللّه متعال این را که به او شرک آورده شود نمی آمرزد و فروتر از آن را بر هر که بخواهد میبخشاید و هر کس به اللّه شرک ورزد قطعا دچار گمراهى دور و درازى شده است» (نساء/۱۱۶