- هروی از ربیع بن سلیمان نقل میکند که: (از شافعی شنیدم که میگفت: اگر شخصی کتابهای علمیخود را برای دیگری وصیت کند و در میان آنها کتابهای کلامی باشد. این کتابها در وصیت او داخل نمیشود چون علم نیستند).[۱]
- هروی از حسن زعفرانی نقل میکند که: (از شافعی شنیدم میگفت: در کلام جز یک بار با کسی مناظره نکردم و نسبت به آن از خداوند طلب مغفرت دارم).[۲]
- هروی از ربیع بن سلیمان آورده است که: (شافعی فرمود: اگر اراده میکردم که برای هر کدام از مخالفین کتاب بزرگی بنویسم این عمل را انجام میدادم ولی کلام در شأن من نیست و دوست ندارم چیزی از آن بر من نسبت داده شود).[۳]
- ابن بطه از ابی ثور نقل میکند که: (شافعی به من فرمود: ندیدم کسی لباس کلام بر تن کند و رستگار شود).[۴]
- هروی از یونس مصری نقل میکند که گفت: (شافعی فرمود: اگر خداوند شخص را بدانچه از آن نهی کرده -جز شرک – مورد امتحان قرار دهد برای او بهتر است از اینکه او را به کلام بیازماید).[۵]
و این سخنان امام شافعی رحمه الله بود در خصوص مسائل اصول دین و موضع وی در قبال علم کلام.
[۱] – ذم الکلام (ق- ۲۱۳)، الذهبی ، السیر (۱۰/۳۰).
[۲] – ذم الکلام (ق- ۲۱۳)، الذهبی ، السیر (۱۰/۳۰).
[۳] – ذم الکلام (ق- ۲۱۵).
[۴] – الإبانه الکبری، ص۵۳۵-۵۳۶٫
[۵] -ابن ابی حاتم، مناقب الشافعی، ص۱۸۲٫