عَنْ عَائِشَهَ رَضِیَ الله عَنْهَا: أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى فِی خَمِیصَهٍ لَهَا أَعْلامٌ، فَنَظَرَ إِلَى أَعْلامِهَا نَظْرَهً، فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ: «اذْهَبُوا بِخَمِیصَتِی هَذِهِ إِلَى أَبِی جَهْمٍ، وَأْتُونِی بِأَنْبِجَانِیَّهِ أَبِی جَهْمٍ، فَإِنَّهَا أَلْهَتْنِی آنِفًا عَنْ صَلاتِی».
(بخارى:۳۷۳).
ترجمه:
عایشه رضی الله عنها میفرماید: نبی اکرم در لباسی که دارای نقش و نگار بود، نماز خواند. و نظرش به نقشهای آن، افتاد. پس از اتمام نماز، فرمود: «این چادر را به ابوجهم بدهید و چادر خشن و بی نقش و نگار او را برای من بیاورید. زیرا هم اکنون، این نقش و نگارها، توجه مرا از نماز، بسوی خود جلب کرد».