این را در رد کسانی میگوییم که منکر وجود شخصیتی به نام عبدلله بن سبأ یهودی هستند. کسی که با دشمنی و کینهتوزی با اسلام روبرو شد. و یا به کسانی میگوییم که این حوادث سخت و بزرگ و نسبت دادن آن به یک شخص را دور و غیر قابل باور میدانند. فعلا تصدیق و باور اینکه تنها یک نفر در پشت این ماجراها است سخت است اما به نظر ما دسیسهای بزرگ و چند جانبه، پشت این ماجرا است بهگونهای که افرادی خود را در بین دستههای مردمی در شهرهای مختلف جا زده و در مورد اقدامات خلیفه شروع به شایعه پراکنی میکردند. اما با روشن شدن موضع درست عثمان رضیاللهعنه و به طول انجامیدن محاصرهی منزل ایشان بیش از یک ماه، بر قتل ایشان پافشاری نمودند و در نهایت با غرور و تکبر، عثمان رضیاللهعنه را به هنگام تلاوت قرآن به شهادت رساندند.
درحقیقت نقش عبدالله بن سبأ ادارهی شبکهی منافقین و دشمنان و پراکندن فتنهها و آشوبها در عالم اسلامی بود، دسیسهای که هیچگاه متوقف نمیشود.
دکتر زغبی این توطئهها را به این صورت خلاصه نموده است:
توطئههای سری و مجالس مخفی (ماسونی) در درون سبأیت به وجود آمد و برای جلوگیری از دعوت اسلامی طرحریزی کردند. و از عهد عمر رضیاللهعنه فرقههایی برای نابودی مدینهی منوره به سختی میکوشیدند و در جامعهی اسلامی چنانکه عادت آنها است، نفوذ کردند و شاگردان عبدالله بن ابی بن سلول از تمام عناصر برای تخریب دعوت اسلامی از جمله قومیگرایی استفاده کردند و به این ترتیب فیروز فارسی و هرمزان توطئهی قتل عمر بن خطاب را طرحریزی کردند و چنین علیه عثمان بن عفان شورش کرده و به همین صورت عدهای علی بن ابی طالب را اله خواندند.
در نهایت میگوییم: «موسسان و به وجود آورندگان فتنه و دستپروردگان آنها خود را به مردم به عنوان مسلمان معرفی میکردند ولی درحقیقت یهودی هستند یعنی جاسوسانی در میان مسلمانان زندگیمیکنند، تهمت میزنند، گروههای مختلف را به وجود میآورند و کنفرانسها و جلساتی نیز تشکیل میدهند.»[۱]
[۱] – ماسونیه فی العراء، ص ۲۳۴ موسسه الزغبی ۱۳۹۵ هـ/۱۹۷۵م.